استاندارد های فضای داخلی

1. مقدمه

فضاهای داخلی به عنوان محیط هایی مطرح هستند که بهره برداران آن (انسان ها) بتوانند نیاز های خود (آسایش، فعالیت، کار و …) را به درستی در آنها برآورده نمایند. این امر تنها در زمانی امکان پذیر خواهد بود که هر یک از این فضاها بر اساس اصول و استاندارد های انسانی و فعالیت های آنها طراحی شده باشند. از حیث موضوع مطرح شده، اینطور برداشت می شود که توجه به استاندارد های فضای داخلی، امری حیاتی بوده که میزان کارآیی و کاربردی بودن فضای داخلی به آن وابسته است.

با توجه به موضوع مطرح شده، مسئله اصلی این مقاله تبیین برخی از مهم ترین الزامات و استاندارد های فضای داخلی بوده که با توجه به مقررات ملی ساختمان، می بایست مورد توجه همه ی طراحان در این حوزه باشد.

2. استاندارد ها و الزامات عمومی

1.2. فضاهای ورودی

1.1.2. در صورت وجود پله و یا هر اختلاف سطح یا دیوار در مقابل درب ورودی اصلی، باید حداقل 1.40 متر از آن فاصله داشته باشد.

2.1.2. در فضای ورودی ساختمان باید امکان ایستادن چند نفر وجود داشته باشد و دارای سطح آزاد و بدون مانعی برابر حداقل 1.40*1.40 متر باشد.

2.2. فضاهای راهروها

1.2.2. در ساختمان ها یا داخل واحد های تصرف که قابل دسترس بودن آنها برای افراد معلول الزامی نیست، اگر راهروی ارتباطی در راستا مسیر دسترس و خروج قرار داشته باشد، حداقل پهنای مفید و بدون مانع آن برابر 1.10 متر است، مگر آن که در مقررات اختصاصی تصرفی به گونه ای دیگر تعیین شده باشد.

3.2. درب های ورودی اصلی

1.3.2. درب اصلی باید از نوع لولایی با پهنای مفید حداقل 0.90 متر و ارتفاع مفید حداقل 2.05 متر باشد مگر آنکه در مررات اختصاصی تصرفی به گونه ای دیگر تعیین شده باشد. درب های دو لنگه بدون واداروسط که به عنوان درب اصلی به کار می روند، باید در هنگام باز شدن لنگه فعال، حداقل 0.80 متر پهنای مفید بدون مانع داشته باشند. پهنای هر لنگه درب نباید از 1.20 متر بیشتر باشد.

4.2. راه پله ها

1.4.2. در راه پله ساختمان، حداقل اندازه عمق کف پله 0.28 متر است. ارتفاع پله باید به میزانی باشد که جموع اندازه کف پله و دو برابر ارتفاع آن بین 0.63 تا 0.64 متر باشد.

2.4.2. حداکثر تعداد پله های بین دو پاگرد در ساختمان های مورد استفاده افراد دارای معلولیت و کم توانان جسمی باید 12 پله باشد.

5.2. فضاهای اقامت

1.5.2. فضاهای اقامت باید حداقل 6.50 متر مربع زیر بنا داشته باشند.

2.5.2. فضاهای اقامت باید حداقل 2.15 متر عرض داشته باشند.

3.5.2. حداقل ارتفاع فاهای اقامت باید 2.40 متر باشد.

4.5.2. در فضاهای اقامت، سطح شیشه الزامی (نورگیر) باید حداقل یک هشتم سطح کف باشد.

5.5.2. درب های ورودی اتاق ها باید دارای حداقل 0.80 متر پهنای مفید و 2.05 متر ارتفاع باشد.

6.5.2. عمق نورگیری در هر اتاق یا فضا یا فاصله ی مورد قبول برای نورگیری از یک پنجره حداکثر 7 متر است.

7.5.2. اندازه آشپزخانه ها و فضاهای پخت مستقل یا باز بر اساس نوع تصرف و نحوه استفاده تعیین می گردد. اما در هر صورت حداقل سطح آن ها، شامل سطوح زیر قفسه ها، 5.50 متر مربع و حداقل ابعاد آشپزخانه مابین دیوار های اصلی 1.80 متر است. در هر آشپزخانه سطحی برابر حداقل 2.75 متر مربع، خارج از قفسه بندی و به صورت آزاد برای فضای کار حفظ شود.

8.5.2. حداقل اندازه فضای بهداشتی (سرویس بهداشتی یا حمام) برای استفاده افراد معلول، 1.70*1.50 متر است.

9.5.2. حداقل یکی ازفضاهای اقامت در تصرف مسکونی با زیر بنای 75 متر مربع و بیشتر، باید دارای مساحت 12 متر مربع با پهنای حداقل 2.70 متر باشد. در واحد های مسکونی با زیر بنای کمتر از 75 متر مربع، مساحت این اتاق نباید از 9 متر مربع و هیچ یک از اندازه های افقی آن از 2.50 متر کمتر باشد.